Çocuklarımıza ne kadar saygı duyuyor onlarla ne kadar doğru bir iletişim dili kuruyoruz? Doğru davranış biçimini biz sergilemezsek çocuklardan nasıl bekleriz?
Bir çocuğun değerli olduğunu hissetmesi öz saygı geliştirmesi için önem taşıyor. Saygı duymak iletişimin sihirli öğelerinden biri. Çocuğun varlığını kabul etmek, önemli ve değerli olduğunu hissettirmek, onu her şeyi ile benimsemek anlamını taşıyor ve bu onu hissediyor…
Yetişkinler kimi zaman aile içi iletişimde genelde davranışlar üzerine odaklanıyor. Olumsuz bir davranış, söylenmemesi gereken bir sözcük gibi. Bu tür durumlarda olumsuz olarak nitelendirilen davranışın ebeveyne ne hissettirdiğini belirtmek oldukça önemli. Duyguyu açıklamak, isimlendirmek çocuğun duyguları daha rahat anlamasını sağlıyor. Böylelikle çocuğa giden mesaj problemin “kendisi” değil “davranışı” olduğu yönünde oluyor. Koşma, zıplama gibi komutlar vermek yerine “koştuğun zaman düşüp bir yerini inciteceğinden korkuyorum.” cümlesi, hem “ben dili” olduğu için suçlayıcı olmayacak hem de duyguyu çocuğa tanıtacaktır.
Çocuk değerli olduğunu hissetmek ister. Onu başka çocuklarla kıyaslamayın. Böyle bir durumda kendini değersiz, önemsiz hissedebilir.
ÇOCUĞUNUZLA İLETİŞİMİNİZİ NASIL GÜÇLENDİREBİLİRSİNİZ?
*Sizinle iletişim kurma çabasını desteklemelisiniz.
*Size önemli bir şey anlatmaya çalışırken telefon konuşması yapmaktan kaçınabilir, dikkatinizi tamamen ona verebilirsiniz.
*Çocuğunuza kızgınsanız, onunla konuşmak için sakinleşmeyi bekleyebilirsiniz.
*Başkalarının yanında çocuğunuzu eleştirmeniz ya da uyarmanız, çocuğunuzun size gücenmesine ve kızgınlık duygularına neden olabilir ve size olan güvenini zedeleyebilir. Gerekmiyorsa başkalarını konuşmanıza katmamaya ve mümkün olduğunca çocuğunuzla yalnızken konuşmaya özen gösterebilirsiniz.
*“Ben sözümü bitirdikten sonra konuşacaksın”, “senin için en iyisinin ne olduğunu biliyorum”, “sadece söylediğimi yap” gibi cümleleri kullanıyorsanız azaltmaya çalışabilirsiniz. Çünkü bu tür konuşma biçimi açık iletişimi engeller ve daha sonra çocuğunuzun sizinle açık iletişim kurma olasılığını azaltabilir.
*Her türlü iletişimde olduğu gibi çocuğunuzla olan iletişimde de “ben dili”ni kullanmak faydalı olacaktır.
*Çocukların zihni, bir anlamda kayıt cihazı gibi işlediğinden sadece çocuğunuzla olan konuşmalarınızın değil çevrenizdeki insanlarla olan iletişiminiz ve etkileşiminizin de ona model olduğunu hep hatırlayabilirsiniz.
*Çocuğunuza karşı davranışlarınızda tutarlı olmalısınız. Kendi içinizde çelişkili davranışlarda bulunmanız ya da anne ve babanın birbiriyle çelişen biçimde davranması, çocuğu “doğruyu bulma” konusunda zorlar.
*Çocuk değerli olduğunu hissetmek ister. Onu başka çocuklarla kıyaslamayın. Böyle bir durumda kendini değersiz, önemsiz hissedebilir.
*Çocuğunuzun yerine karar vermektense konuyu onunla konuşup düşüncelerini dinleyebilirsiniz. Anne ve babasının kendisini dinlediğini gören çocuk duygularını ifade etme olanağı bulur ve anlaşıldığını hisseder.
